Maker
Degene die het werk tot stand brengt wordt in het auteursrecht aangeduid als de maker. Hij is degene die de geestelijke prestatie heeft geleverd: de schrijver van een boek, van muziek of tekst, de beeldend kunstenaar, architect of ontwerper. De maker is niet altijd dezelfde persoon als de auteursrechthebbende. En let ook op het verschil tussen maken en vervaardigen.
Maker en auteursrechthebbende
De maker en de auteursrechthebbende zijn niet perse dezelfde persoon. Auteursrechthebbende kan zijn:
- de maker zelf (art. 1 Aw)
- naar het ontwerp van een ander en onder diens leiding en toezicht (art. 6 Aw)
- de fictieve maker (maker krachtens wetsbepaling; artt. 6 en 7 Aw))
- degene aan wie het auteursrecht is overgedragen (art. 2 Aw)
- de erfgenamen van de maker (art. 2 Aw).
De werkgever is, tenzij partijen anders zijn overeengekomen, dus de auteursrechthebbende van de werken die zijn werknemers maken (art. 7 Aw). Om te bepalen of iemand een werknemer is, wordt vaak aansluiting gezocht bij het arbeidsrecht. De freelancer en stagiaire zijn om die reden geen werknemer en behouden dus zelf hun auteursrecht.
Over “maken” en “vervaardigen”
Van ‘het maken’ als de creatieve bezigheid, moet worden onderscheiden ‘het vervaardigen’ als het feitelijk vormgeven van een stoffelijk exemplaar. Maken en vervaardigen kunnen in dezelfde persoon verenigd zijn (bijv. beeldhouwer), maar vaak is dat niet het geval (bijv. schrijver/drukker, architect/aannemer). In dergelijke gevallen van min of meer mechanische uitvoering is degene, die de geestelijke prestatie verricht de auteursrechthebbende.