Grenzen werkbegrip (par. 2.3.5)

Twee belangrijke grenzen van het werkbegrip zijn de onbepaaldheid van een creatie (een stijl, een methode) en de technische bepaaldheid of functionaliteit van een creatie.

Een stijl is niet beschermd: dat is geen “bepaald werk”.

Bijv.elementen die een reclamecampagne richting geven. De rechter vindt dat die onvoldoende bepaald zijn en niet meer behelzen dan een opsomming van begrippen die een idee voor een bepaalde stijl uitdrukken. Aan de hand van deze beschrijvingen kan men komen tot zeer verschillende concrete uitwerkingen. Ze zijn dan ook niet op een lijn te stellen met beschermde (televisie) formats, omdat het daarbij immers moet gaan om zeer concreet uitgewerkte elementen. Lees hier het vonnis Dietwee-Nuna uit 2012.

Techniek of functionaliteit hoort niet thuis in het auteursrecht.

Rust er auteursrecht op deze armatuur voor kasverlichting? De Amsterdamse rechtbank had geoordeeld van wel, het Hof van niet, en de Hoge Raad is het met het Hof eens. Het uiterlijk van de armatuur is zozeer het resultaat van een keuze die door technische uitgangspunten wordt beperkt, dat er geen sprake kon zijn van eok & ps. De creativiteit van de maker van de armatuur wordt volgens het Hof in zo’n grote mate bepaald door technische en functionele vereisten (zo veel mogelijk lichtdoorlating, warmteafvoer, bereikbaarheid van de onderdelen voor reparatie, etc.) dat er geen ruimte meer is voor creatieve keuzes en daarmee voor auteursrechtelijke bescherming. Lees hier het arrest Hoge Raad van 29 januari 2010.