Wat is het merkenrecht?

Een merkrecht is het uitsluitend recht op een teken dat dient om waren of diensten van een onderneming te onderscheiden van die van andere ondernemingen. Merken leveren zeker geen productmonopolie op, maar het zijn wel sterke wapens in de concurrentiestrijd. Dat komt vooral omdat een merkhouder niet alleen kan optreden tegen identieke tekens voor dezelfde producten, maar ook tegen soortgelijke, d.w.z. vergelijkbare tekens. Daardoor ontstaat een behoorlijk ruime beschermingsomvang rondom het merk van een onderneming.

Inhoud

De inhoud van het merkrecht bestaat uit de bevoegdheid van de merkhouder om met uitsluiting van anderen zijn merk te gebruiken ter onderscheiding van zijn waren en diensten en die van anderen. De rechthebbende heeft een verbodsactie (art. 2.20 BVIE) met betrekking tot het gebruik van het merk of van een overeenstemmend teken door een ander.

Ook kan de rechthebbende als ‘belanghebbende’ nietigverklaring van de inschrijving dan wel vervallenverklaring van het merkrecht van een ander vorderen, ex art. 2.28 BVIE. Een uitgesproken verbod bij een inbreuk brengt namelijk niet automatisch nietigverklaring met zich en nietigverklaring maakt het gebruik van een aanduiding niet automatisch verboden.

Begrippen in het kort

Teken

Elk onderscheidingsteken dat kan dienen om de waren of diensten van een onderneming te onderscheiden.

Waren- en dienstmerk

Warenmerken heetten vroeger ook wel handels- of fabrieksmerken. Dienstmerken zijn onderscheidingstekens van dienstverlenende bedrijven. Er is geen verschil tussen. Een merk is een merk.

Collectief merk

Art. 2.34 BVIE regelt collectieve merken. Dat zijn tekens die dienen om één of meer gemeenschappelijke kenmerken te onderscheiden van waren, afkomstig van verschillende ondernemingen, die het merk onder toezicht van de houder aanbrengen (bijv. KEURSLAGER, BOVAG, of het WOL-merk).